Groepstherapie met psilocybine kan mensen met HIV helpen

Naar schatting 39,9 miljoen mensen over de hele wereld leven met hiv, volgens de statistieken voor 2023 van de Wereldgezondheidsorganisatie. (WHO). En hoewel het stigma dat ermee gepaard gaat langzaam begint af te nemen, kan schaamte nog steeds een grote stressfactor zijn voor mensen die seropositief zijn. Het is belangrijk om te onthouden dat de gruwel van de aidscrisis in de jaren 80 en 90 bij veel mensen nog in het geheugen gegrift staat. 

Schaamte veroorzaakt negatieve gevolgen voor het leven

Het is aangetoond dat de schaamte die gepaard gaat met hiv leidt tot negatieve levensomstandigheden zoals meer drugsgebruik, een grotere kans op opsluiting, onveilig seksueel gedrag, het niet ontvangen van de juiste gezondheidszorg en onzekere huisvesting. Dit maakt het leven met hiv veel moeilijker dan nodig is. Dit leidt ertoe dat grotere doelen om de epidemie te beëindigen in gevaar komen, volgens het National Institute of Health. 

Er is echter enige hoop. Een onlangs gepubliceerde studie in het tijdschrift Natuur onderzoekt hoe psilocybine-geassisteerde groepstherapie schaamte zou kunnen aanpakken (en dus de bijbehorende negatieve uitkomsten) bij mensen die leven met hiv. Het onderzoek wijst op het beperkte succes van traditionele psychotherapieën bij de behandeling van schaamte in de seropositieve gemeenschap. Maar hoewel dit onderzoek nog in de kinderschoenen staat, zien de resultaten er veelbelovend uit. 

Hoe werkte het onderzoek?

Het onderzoek, uitgevoerd door Nicky Mehtani en onderzoekers van de Universiteit van Californië in San Francisco en de Universiteit van Alabama in Birmingham, ging als volgt:

Twaalf deelnemers met hiv werden gerekruteerd voor een klinische proef. De onderzoekers gebruikten de HIV and Abuse Related Shame Inventory (HARSI)  om schaamte te meten. De HARSI-schaal is bedacht door professionals in de geestelijke gezondheidszorg om te meten hoe schaamte de geestelijke gezondheid van een hiv-patiënt beïnvloedt en hoe zij reageren op de juiste zorg en behandeling. 

Schaamte van deelnemers daalde na psilocybine groepstherapie

De resultaten van het onderzoek toonden aan dat de schaamtescores van de deelnemers gemiddeld met 5,5 punten daalden in de loop van een periode van 6 weken. Gedurende deze periode namen ze psilocybine eenmaal per week. Deze resultaten bleven stabiel tot 3 maanden na de behandeling. De deelnemers die er het meeste baat bij hadden, waren degenen met een HARSI-score van 20 (van 50). Dit is een statistisch significante afname die aantoont dat groepstherapie een effectievere aanpak is om chronische schaamte te bestrijden. 

Groepstherapie met psilocybine kan mensen met HIV helpen

De auteurs schreven;

"Vergeleken met individuele therapie kan groepstherapie op zich al zorgen voor minder schaamte bij [mensen met hiv]," aldus de onderzoeker. 

"Hoewel niet statistisch significant, onthulden onze analyses ... dat de groepstherapie alleen waarschijnlijk bijdroeg aan de afname van hiv-gerelateerde schaamte onder de deelnemers. [Hoewel de bijdragende effecten van groepstherapie en psilocybine in deze studie niet uit elkaar kunnen worden gehaald, suggereren de algemene bevindingen synergetische effecten van deze modaliteiten op het verminderen van hiv-gerelateerde schaamte."

Groepstherapie met psilocybine kan mensen met HIV helpen

De auteurs van het onderzoek stelden dat psilocybine HIV-gerelateerde schaamte zou kunnen verminderen omdat het paddo-extract het volgende induceert "hyperassociatief" denken. Dit helpt mensen om zich minder op zichzelf te richten, wat op zijn beurt de schaamte vermindert die ze op zichzelf richten. 

De auteurs legden uit;

"In de context van deze studie kan chronische schaamte in verband met hiv worden beschouwd als een vorm van negatieve zelfgerichte aandacht, en psilocybine kan de fysiologische reacties die samenhangen met deze schaamte verzachten," aldus de onderzoekers. 

"Zo'n vermindering van schaamte kan mensen met hiv en seksuele en genderminderheden aanmoedigen om een breder scala aan adaptieve copingstrategieën te gebruiken om negatieve affecten te reguleren... en een mogelijke breuk mogelijk maken met activiteiten die een 'spiraal' van schaamte in stand kunnen houden."

Er moet rekening worden gehouden met een traumageschiedenis

Hoewel de resultaten overwegend positief waren, rapporteerden twee van de deelnemers een toename in gevoelens van schaamte, specifiek gerelateerd aan seksueel trauma uit hun verleden, nadat ze psilocybine hadden genomen. Van de 12 deelnemers rapporteerde de helft (6) een geschiedenis van seksueel misbruik had. De onderzoekers beschreven de toegenomen schaamte van de twee deelnemers als een "onverwachte uitkomst". Hierdoor benadrukken de onderzoekers echter dat mensen met een voorgeschiedenis van trauma mogelijk niet geschikt zijn voor dit soort therapie. 

"Deze bevindingen onderstrepen het belang van ethische overwegingen, veiligheid en mogelijke bijwerkingen van psychedelica bij diverse bevolkingsgroepen naarmate dit onderzoeksgebied zich verder ontwikkelt," aldus de onderzoekers. schrijven de auteurs. "Specifieke begeleiding met betrekking tot psilocybine-gerelateerde risico's kan bijvoorbeeld gerechtvaardigd zijn voor mensen met een significante trauma-geschiedenis, omdat verwacht kan worden dat sommige symptomen tijdelijk verergeren voordat ze verbeteren."

Beperkingen van de studie

Hoewel de studie zeker veelbelovend is, en al lang op zich laat wachten in een te weinig onderzocht gebied, zijn er enkele beperkingen. Ten eerste is de steekproefomvang extreem klein. Ten tweede was er geen controlegroep waarmee de resultaten vergeleken konden worden. Een andere beperking was het gebrek aan diversiteit binnen de groep. "homo-geïdentificeerde, cis-gender, oudere volwassen mannelijke deelnemers", met de hoop dat deze vertrouwdheid gevoelens van eenheid, veiligheid en vertrouwen in de groepstherapeutische omgeving zou bevorderen. Bovendien waren 75% van de deelnemers aan het onderzoek blank. Dit is een belangrijke tekortkoming, omdat bekend is dat inheemse, zwarte en gekleurde mensen onevenredig vaak getroffen worden door de hiv-epidemie. Tot slot werden in het onderzoek zelfgerapporteerde gegevens gebruikt, een onvermijdelijk element, maar wel een dat kan worden beïnvloed door "sociale wenselijkheid bias" en "terugroepvooroordeel". 

De auteurs van het onderzoek schetsten hoe toekomstige studies gediversifieerd moeten worden, schrijven ze; 

"In toekomstige klinische onderzoeken naar psychedelische therapieën is het van cruciaal belang om maatregelen voor schaamte op te nemen en grotere, meer diverse populaties te rekruteren, waaronder mensen met hiv uit verschillende leeftijdsgroepen, perioden sinds de diagnose hiv, seksuele en genderidentiteiten, patronen/diagnoses van middelengebruik en sociodemografische en raciale/etnische achtergronden, met interventies die zijn afgestemd op de specifieke behoeften van deze gemeenschappen."

Hoop voor de toekomst

Voor mensen die leven met HIV zou een echte en effectieve interventie die de geestelijke gezondheid zou kunnen verbeteren, en daarmee ook de bredere gezondheidsresultaten, hun levenskwaliteit aanzienlijk kunnen verbeteren. Dit betekent dat dit onderzoek een licht aan de horizon is voor veel getroffen mensen. 

De auteurs van het onderzoek schreven;

"Hoewel verder onderzoek nodig is, geeft deze analyse hoop voor de ontwikkeling van innovatieve en toegankelijke psychedelische therapie-interventies die de last van schaamte ervaren door [mensen met hiv] kunnen verlichten."